ΜΑΘΗΤΕΙΕΣ

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

[ένας διάλογος με τους νέους]

[*απόσπασμα από τη Ζωικη μνημη, Ιδιωτική Έκδοση 2020, σσ. 255-285]  

   Υπάρχουν βέβαια πάντα διδάσκοντες και μαθητές, αλλά αυτό έχει τυπικό και προσδιοριμένο χαρακτήρα μόνο στην κρατική εκπαίδευση. Έξω από αυτήν, στην καθημερινή ζωή δάσκαλοι και μαθητές είναι όλοι, όλοι τα ζωντανά επικοινωνούντα μέλη μιας μικρής προσδιορισμένης κοινωνίας. Στην ανθρώπινη φυσικο-κοινωνική πραγματικότητα, είμαστε όλοι «ακροατές», αποδέκτες επιδράσεων, ώστε ο «ομιλητής» είναι η άλλη όψη του «ακροατή», και οι ρόλοι εναλλασσόμενοι. Έτσι μόνο μπορώ πραγματικά να καταλάβω το ρόλο που έπαιξα σα «δάσκαλος», «ρόλος» που τον καταλάβαινα σαν μια εκδήλωσή μου ως οντολογικού ανθρώπου και του προσώπου μου, εμένα, όπως οι άλλες μου ζωικές εκδηλώσεις. Φυσικά, εγώ ήμουνα ο ομιλητής, αλλά οι «μαθητές» ήταν ο άλλος διαλεκτικός πόλος της κατάστασης αμοιβαίας μαθητείας. Αυτά τα έχει πει απλά και καλά ο Σωκράτης που πέρασαν και στη γραφή του Πλάτωνα, όπως φυσικά τα ξέρουμε από την εμπειρία της ζωής μας.